مادر بزرگ صفا داشت حرفای بی ریا داشت

مهرسام عزیزم!                                                                                                                                       خیلی وقته که هیچ مطلبی برات ننوشتم.....از چی بگم و از کجا بگم گل پسرم!           بالاخره روز عید فطر هفتم مرداد ماه ....روح مادربزرگ پر کشید و رفت...                         مادربزرگ خیلی اذیت شد پسرم....حتی دیگه نمی تونست از درد فریاد بکشه...                 حتی نمی تونست حرف بزنه...                                                                               ولی چه خوب بود که همه کنارش بودیم وقتی که از دنیا رفت!                                         خودم بالای سرش بودم!ساعت 3 بعدازظهر بود که توی بیمارستان حالش خراب شد.... دکترها خیلی تلاش کردند !                                                                                تنفس... شوک...احیا...اکسیژن....و لحظاتی سخت و جهنمی برای من!                             آروم آروم صورت نازنینش سیاه شد...و چشمون قشنگش بی حرکت خیره به بهشت....        دکتر گفت :تموم شد!                                                                                           پسرم! روح سپید و قشنگ مادربزرگ پر کشید به آغوش گرم ونازنین خداوند!                       همه دلتنگش هستیم   اما....                                                                               پسرم!   همه هستی مال خداست! نه مال من نه مال تو و نه مال هیچکس دیگه....!        همه ما راضی هستیم به رضای خدا !